Pierwszy podtyp obejmuje grupę rzeczowników rodzaju żeńskiego zakończonych na -ur. W ich odmianie pojawia się końcówka -i w bierniku i celowniku liczby pojedynczej. W pozostałych przypadkach końcówki są identyczne jak w typie podstawowym. Do tego podtypu należą następujące rzeczowniki: flæður, gunnur, hildur, reyður, æður, a także żeńskie imiona zakończone na -dís, -unn lub -ur.
|
lp nieokr.
|
lm nieokr.
|
lp określona
|
lm określona
|
---|
M
|
elfur
|
elfar
|
elfurin
|
elfarnar
|
B
|
elfi
|
elfar
|
elfina
|
elfarnar
|
C
|
elfi
|
elfum
|
elfinni
|
elfunum
|
D
|
elfar
|
elfa
|
elfarnar
|
elfanna
|
Drugi podtyp obejmuje rzeczowniki rodzaju żeńskiego, których temat zakończony jest literą -á. W ich odmianie końcówki odmiany typu podstawowego ulegają skróceniu: -ar → -r oraz -um → -m. Do tego podtypu należą następujące rzeczowniki: á, flá, forsjá, spá, þrá.
|
lp nieokr.
|
lm nieokr.
|
lp określona
|
lm określona
|
---|
M
|
á
|
ár
|
áin
|
árnar
|
B
|
á
|
ár
|
ána
|
árnar
|
C
|
á
|
ám
|
ánni
|
ánum
|
D
|
ár
|
áa
|
árinnar
|
ánna
|
Trzeci podtyp to rzeczowniki zakończone na -ing. W bierniku i celowniku liczby pojedynczej otrzymują końcówkę -u.
|
lp nieokr.
|
lm nieokr.
|
lp określona
|
lm określona
|
---|
M
|
setning
|
setningar
|
setningin
|
setningarnar
|
B
|
setningu
|
setningar
|
setninguna
|
setningarnar
|
C
|
setningu
|
setningum
|
setningunni
|
setningunum
|
D
|
setningar
|
setninga
|
setningarinnar
|
setninganna
|
Czwarty podtyp to nieliczne rzeczowniki, które w dopełniaczu liczby pojedynczej oraz wszystkich przypadkach liczby mnogiej otrzymują dodatkową spółgłoskę -j-.
|
lp nieokr.
|
lm nieokr.
|
lp określona
|
lm określona
|
---|
M
|
egg
|
eggjar
|
eggin
|
eggjarnar
|
B
|
egg
|
eggjar
|
eggina
|
eggjarnar
|
C
|
egg
|
eggjum
|
egginni
|
eggjunum
|
D
|
eggjar
|
eggja
|
eggjarinnar
|
eggjanna
|