Aneks:Język islandzki - odmiana rzeczowników mocnych rodzaju męskiego typu (-s, -ir)

íslenska islandzki
Gramatyka języka islandzkiego

Odmiana rzeczowników mocnych rodzaju męskiego typu (-s, -ir)

edytuj

Do tego typu zalicza się rzeczowniki rodzaju męskiego zakończone na -ur, dla którego charakterystyczne są końcówki: -s w dopełniaczu liczby pojedynczej oraz -ir w mianowniku liczby mnogiej. W porównaniu z typem (-s, -ar) różnice występują tylko w mianowniku i bierniku liczby mnogiej. Słowa typu: leikur – gra, zabawa; veggur – ściana, mur; bær – farma, miasteczko, mają końcówkę w dopełniaczu -jar.

Obok podstawowego wzoru występują dwa podtypy z pewnymi obocznościami.

Końcówki

edytuj
lp nieokr. lm nieokr. lp określona lm określona
M -ur -ir -urinn -irnir
B - -i -inn -ina
C -i -um -inum -unum
D -s -a -sins -anna

Przykłady

edytuj
lp nieokr. lm nieokr. lp określona lm określona
M gestur gestir gesturinn gestirnir
B gest gesti gestinn gestina
C gesti gestum gestinum gestunum
D gests gesta gestsins gestanna

Wyjątek (-jar)

edytuj
lp nieokr. lm nieokr. lp określona lm określona
M veggur veggir veggurinn veggirnir
B vegg veggi vegginn veggina
C vegg veggjum veggnum veggjunum
D veggjar veggja veggjarins veggjanna

Podtypy

edytuj

W rzeczownikach, w których w przedostatniej sylabie jest samogłoska a, występuje w czasie odmiany oboczność a → ö w celowniku liczby mnogiej.

lp nieokr. lm nieokr. lp określona lm określona
M dalur dalir dalurinn dalirnir
B dal dali dalinn dalina
C dali dalum dölinum dölunum
D dals dala dalsins dalanna

W rzeczownikach, w których temat zakończony jest podwójną literą, w czasie odmiany pojawia się spółgłoska j w celowniku i dopełniaczu liczby mnogiej.

lp nieokr. lm nieokr. lp określona lm określona
M bekkur bekkir bekkurinn bekkirnir
B bekk bekki bekkinn bekkina
C bekki bekkjum bekkinum bekkjunum
D bekks bekkja bekksins bekkjanna