Rzeczowniki rodzaju nijakiego w języku islandzkim odmieniają się wyłącznie według mocnej deklinacji. Charakterystyczna jest końcówka -s w dopełniaczu liczy pojedynczej oraz forma mianownika liczby mnogiej identyczna z mianownikiem liczby pojedynczej. Ponadto występuje kilka podtypów tej odmiany, w których obserwuje się pewne oboczności końcówki i rdzenia rzeczowników.
Rzeczowniki rodzaju nijakiego zakończone na -i zachowują ją w trakcie deklinacji, poza jedynie celownikiem i dopełniaczem liczby mnogiej.
lp nieokr.
lm nieokr.
lp określona
lm określona
M
snæri
snæri
snærið
snærin
B
snæri
snæri
snærið
snærin
C
snæri
snærum
snærinu
snærunum
D
snæris
snæra
snærisins
snæranna
Rzeczowniki rodzaju nijakiego zakończone na -ur zachowują ją w trakcie deklinacji, poza jedynie celownikiem i dopełniaczem liczby mnogiej, gdzie ulegają skróceniu do -r.