Adana
Adana (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Adana dopełniacz Adany celownik Adanie biernik Adanę narzędnik Adaną miejscownik Adanie wołacz Adano
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Adanie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Adany • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Adany • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Adany • mieszkaniec / mieszkanka Adany • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Adanie • pochodzić z Adany • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Adany
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miasto
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) Turcja
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- nazwa powstała na gruncie fenickim: adan (przyjemność, rozkosz) i ma związek ze słowem Eden (biblijny raj)[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Jan Grzenia, Słownik nazw geograficznych z odmianą i wyrazami pochodnymi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15609-1.
Adana (język łaciński)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1) Adana, Adanae (deklinacja I) blm
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „Adana” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 13.
Adana (język węgierski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: