młody świniopas (1.1) uwieczniony na obrazie
wymowa:
IPA[ɕfʲĩˈɲɔpas], AS[śfʹĩńopas], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek, który pasie świnie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Mój dziadek często powtarzał, że jak się nie będę uczył, to zostanę świniopasem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) świniarz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
z wcześniejszego pol. świnopas[1] < prasł. *svinopasъ[2]; synchronicznie pol. świnia + -o- + paść
por. st.rus. свинопасъ, białor. свінапа́с, ukr. свинопа́с, ros. свинопа́с
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Porada „konował i świniopas” w: Poradnia językowa PWN.
  2. А. Ф. Журавлев, Эволюции смыслов, Издательский Дом ЯСК, Moskwa 2016, ISBN 978-5-9907947-5-7, s. 46.