zbijać (język polski) edytuj

 
chłopiec zbija (1.3) skoczkiem wieżę
 
mężczyzna zbija (1.7) drabinę
wymowa:
IPA[ˈzbʲijäʨ̑], AS[zbʹii ̯äć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zbić)

(1.1) rozkruszać coś zwykle z pomocą młotka
(1.2) stłaczać, ściskać coś, aby zajmowało mniej miejsca
(1.3) eliminować pionki przeciwnika
(1.4) pot. dużo zarabiać
(1.5) tłuc coś zrobione z kruchej, twardej substancji
(1.6) obalać argument, teorię, pogląd
(1.7) montować coś przy pomocy gwoździ

czasownik zwrotny niedokonany zbijać się (dk. zbić się)

(2.1) tłuc się
(2.2) skupiać się w ciasne skupisko lub masę
(2.3) slang. żartować sobie z kogoś lub czegoś
odmiana:
(1.1-7) koniugacja I
(2.1-3) koniugacja I
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.3) bić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zbitka ż, zbijak m, zbijanie n, zbicie n
czas. zbić dk.
przym. zbity
związki frazeologiczne:
zbijać bąkizbijać z nógzbijać z tropuzbijać fortunęzbijać kasę
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: