zbiegły (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) taki, który opuścił miejsce, w którym nie chciał przebywać

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) osoba, która opuściła miejsce, w którym nie chciała przebywać

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) 3. os. lm rodz. nmos czasu przesz. trybu oznajm. od zbiec
(3.2) 3. os. lm rodz. nmos czasu przesz. trybu oznajm. od zbiegnąć
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Mieliśmy w kompanii Kozaka, radzieckiego jeńca, zbiegłego z niemieckiej niewoli[1].
(2.1) Za ukrywanie i pomaganie zbiegłemu grozi kara pozbawienia wolności do lat 5[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) zbiegły z aresztu / miejsca zdarzenia / obozu / niewoli / więzienia • zbiegły przestępca / więzień
synonimy:
(2.1) uciekinier, zbieg
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zbieg m, zbieganie n, zbiegnięcie n, zbiegostwo n, zbiegowisko n
czas. zbiec dk., zbiegać ndk., zbiegnąć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. zbiec + -ły
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Józef Szczepański, 8 maja 1945 r. wiedzieliśmy, co może nas czekać, a mimo to czepialiśmy się nadziei. ..., „Gazeta Wyborcza”, 1995-05-06, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. (res), List gończy, „Dziennik Bałtycki”, 1998-08-21, Narodowy Korpus Języka Polskiego.