wymowa:
IPA[ˌvɨxɔˈvafʦ̑a], AS[vyχovafca], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba kształtująca charakter i zachowanie innych
(1.2) osoba opiekująca się dzieckiem lub grupą dzieci (w szkole, przedszkolu, domu dziecka itp.)
(1.3) eduk. nauczyciel opiekujący się klasą w szkole (zarządzający dziennikiem, organizujący spotkania z rodzicami, prowadzący godzinę wychowawczą)
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Profesor był wychowawcą wielu zdolnych archeologów.
(1.3) Nasz wychowawca zorganizował trzydniową wycieczkę klasową w góry.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.3) wychowawca klasy
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) mistrz
(1.2) nauczyciel, opiekun
(1.3) nauczyciel
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wychowaniec mos, wychowanica ż, wychowawcza ż, wychowawczyni ż, wychowawstwo n, wychowanek m, wychowanka n, wychowywanie n, wychowanie n
czas. wychowywać, wychować
przym. wychowawczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: