wychowanica (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. wychowanka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wreszcie powtórzyły się strzały, tym razem już pojedyncze, jeden z nich ugodził moją wychowanicę w głowę, zabijając na miejscu, w czasie tego dobijania wybito przeważnie dzieci, gdyż pierwsza seria strzałów dzieci nie dosięgła[1].
(1.1) Hetmanowa wyznaczała znaczne fundusze na wyposażanie wychowanic, wstępujących w małżeńskie związki[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wychowanek mos, wychowanie n, wychowywanie n, wychowanka ż, wychowawca mos, wychowawczyni ż
forma męska wychowaniec mos
czas. wychowywać ndk., wychować dk., chować ndk.
przym. wychowany, wychowawczy
przysł. wychowawczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. wychować + -nica
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wychowanka
źródła:
  1. Weronika Rybarczyk, Zeznanie Weroniki Rybarczyk o zbrodniach popełnionych przez żołnierzy RONA w domu przy al. Niepodległości 217/223 w Warszawie (wyd. 1959)
  2. Władysław Chomętowski, Chodkiewiczowa Anna (Encyklopedja Kościelna,tom III, wyd. 1874)