rodzice (język polski) edytuj

 
rodzice (1.1) z dziećmi
wymowa:
IPA[rɔˈʥ̑iʦ̑ɛ], AS[roʒ́ice], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) ojciec i matka
(1.2) dwoje opiekunów pełniących rolę rodzicielską
odmiana:
(1.1-2) blp,
przykłady:
(1.1) Jej rodzice bardzo wyrozumiali i pozwalają jej chodzić do dyskoteki, mimo że ma tylko czternaście lat.
(1.1) W kościele spotkaliśmy rodziców Mateusza.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) rodziciele, starzy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rodziciel mos, rodzic mos, rodzicielka ż
przym. rodzicielski
związki frazeologiczne:
rodzice chrzestni
etymologia:
lm od rodzic
Forma ta pochodzi od daw. B. lm, w M. lm funkcjonowała forma rodzicy[1].
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jan Łoś, Nazwy stopni pokrewieństwa i powinowactwa w dawnej Polsce, „Język Polski” nr 1/1914, s. 3.