współżyć (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈfspuwʒɨʨ̑], AS[fspuu̯žyć], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) o człowieku: odbywać stosunek seksualny, kopulować
(1.2) mieszkać, żyć z kimś w jakiś sposób
(1.3) biol. żyć w symbiozie
odmiana:
(1.1-3) koniugacja Xa
przykłady:
(1.1) Matka zdenerwowała się, gdy się dowiedziała, że jej córka współżyła przed ślubem.
(1.2) Staram się dobrze współżyć ze swoimi sąsiadami.
składnia:
(1) współżyć z + N.
kolokacje:
(1.2) dobrze / źle współżyć z sąsiadem / kolegami / …
synonimy:
(1.1) kochać się, uprawiać miłość, uprawiać seks, slang. seksić się, kopulować, wulg. pieprzyć się, pierdolić się
(1.2) żyć (zob. uwagi)
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. współżycie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.2) pol. współ- + żyć
(1.3) z (1.2)
uwagi:
(1.1) „współżyć” określa samą fizyczną stronę tej czynności, używane jako bardziej oficjalna nazwa (KKK, prawo); „kochać się” oznacza, że czynność odbywa się z miłością, podobnie (w mniejszym stopniu) „uprawiać miłość”; „uprawiać seks” jest bardziej potoczne od „współżyć”; „seksić się” w slangu młodzieżowym ma odcień żartobliwy i odpowiada zwrotowi „uprawiać seks”; „kopulować” sugeruje, że czynność odbywa się na podobieństwo zwierząt; wulgarne „pieprzyć się” i silniejsze „pierdolić się” kładą nacisk na fizyczną stronę czynności, z wyrażeniem dla niej lekceważenia lub nawet pogardy; (1.2) „współżyć” jest przestarzałe, być może zastąpione przez „żyć” ze względu na skojarzenia z (1.1)
tłumaczenia:
źródła: