wymowa:
IPA[ˌvɔkaˈlʲista], AS[vokalʹista], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) muz. śpiewak, nauczyciel śpiewu
(1.2) muz. kompozytor utworów wokalnych
(1.3) solista bądź członek większego zespołu wykonujący część głosową (wokalną) utworu muzycznego
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Jan Kowalski jest wokalistą.
(1.3) Wejście wokalisty na scenę wywołało euforię wśród widzów koncertu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) instrumentalista
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wokalizm m, wokal m, wokalistyka ż, wokaliza ż, wokalizacja ż
forma żeńska wokalistka ż
czas. wokalizować ndk.
przym. wokalny, wokalistyczny
przysł. wokalnie, wokalicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. vocalist od łac. vocalis (głosowy)[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „wokalista” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.