instrumentalista

instrumentalista (język polski)

instrumentalista (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌĩw̃strũmɛ̃ntaˈlʲista], AS: [ĩũ̯strũmẽntalʹista], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) muz. muzyk, grający na instrumencie

(1.2) filoz. pragmatyk wyznający instrumentalizm

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	instrumentalista	instrumentaliści
dopełniacz	instrumentalisty	instrumentalistów
celownik	instrumentaliście	instrumentalistom
biernik	instrumentalistę	instrumentalistów
narzędnik	instrumentalistą	instrumentalistami
miejscownik	instrumentaliście	instrumentalistach
wołacz	instrumentalisto	instrumentaliści

przykłady:

(1.1) Instrumentalista wybrał wiolonczelę, jako najbardziej odpowiedni instrument.

składnia:

kolokacje:

(1.1) multiinstrumentalista

synonimy:

antonimy:

(1.1) wokalista

hiperonimy:

(1.1) muzyk

hiponimy:

(1.1) akordeonista, harmonista, cymbalista, flecista, gitarzysta, harfista, klarnecista, kontrabasista, klawesynista, klawiszowiec, organista, perkusista, pianista, puzonista, saksofonista, skrzypek, trębacz, wiolonczelista

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. instrumentacja ż, instrument mrz, instrumentarium n, instrumentalizm mrz, instrumentalizowanie n, instrumentariuszka ż, zinstrumentalizowanie n

forma żeńska instrumentalistka ż

przym. instrumentalny

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Instrumentalist

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Instrumenty muzyczne

tłumaczenia:

• arabski: (1.1) عازف m
• baskijski: (1.1) instrumentista
• białoruski: (1.1) інструменталіст m
• bułgarski: (1.1) инструменталист m
• hiszpański: (1.1) instrumentista m
• niemiecki: (1.1) Instrumentalist m
• rosyjski: (1.1) инструменталист m
• ukraiński: (1.1) інструменталіст m
• włoski: (1.1) strumentista m

źródła: