organista
organista (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) kośc. pracownik kościelny odpowiedzialny za prowadzenie śpiewu i zwykle przygrywający na organach[1]
- (1.2) muz. muzyk grający na organach; zob. też organista w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik organista organiści dopełniacz organisty organistów celownik organiście organistom biernik organistę organistów narzędnik organistą organistami miejscownik organiście organistach wołacz organisto organiści depr. M. i W. lm: (te) organisty[2]
- przykłady:
- (1.1) W tę niedzielę Jasiek będzie kalikował organiście.
- (1.2) W filharmonii odbedzie się koncert wybitnego organisty pochodzącego z Paryża.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) katedralny / kościelny organista
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.2) instrumentalista
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. organ mrz, organistostwo n, organistowskość ż, organy lm nmos, organki lm nmos, organistówka ż, organiścina ż
- forma żeńska organistka ż
- czas. organistować ndk.
- przym. organistowski, organowy
- przysł. organistowsko, organowo
- ims. organistujący
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) organist; (1.2) organist
- baskijski: (1.2) organista
- białoruski: (1.2) арганіст m (arganìst)
- czeski: (1.2) varhaník m
- fiński: (1.2) urkuri
- francuski: (1.2) organiste m
- górnołużycki: (1.1) zanošer m
- hiszpański: (1.2) organista m
- interlingua: (1.2) organista
- kaszubski: (1.1) òrganista m
- kataloński: (1.2) organista m
- niderlandzki: (1.2) organist
- niemiecki: (1.2) Orgelspieler m
- nowogrecki: (1.1) οργανιστής m; (1.2) οργανίστας m,
- portugalski: (1.1) organista m; (1.2) organista m
- rosyjski: (1.2) органист m (organist)
- ukraiński: (1.2) органіст m (organìst)
- wilamowski: (1.2) uörganist m, orgȧnist m
- włoski: (1.1) organista m; (1.2) organista m
- źródła:
- ↑ Hasło „organista” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „organista” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
organista (język baskijski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) organo-jotzaile
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „organista” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)
organista (język hiszpański)
edytuj- wymowa:
- IPA: [oɾ.ɣa.ˈniș.ta]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
rzeczownik, rodzaj żeński
- (2.1) muz. organistka
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
organista (interlingua)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
organista (język kataloński)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
rzeczownik, rodzaj żeński
- (2.1) muz. organistka
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
organista (język słowacki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- forma żeńska organistka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
organista (język włoski)
edytuj- wymowa:
- IPA: /orgaˈnista/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: or•ga•ni•sta
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
rzeczownik, rodzaj żeński
- (2.1) muz. organistka
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. organo m, organello m, organulo m, organino m, organetto m, organismo m, organamento m, organico m, organica ż, organicità ż, organicismo m, organicista m ż, organicazione ż, organaro m, organistrum m
- czas. organare, organicare
- przym. organico, organicistico, organario, organistico
- przysł. organicamente
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła: