wegetarianin
wegetarianin (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌvɛɡɛtarʲˈjä̃ɲĩn], AS: [vegetarʹi ̯ä̃ńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wegetarianin wegetarianie dopełniacz wegetarianina wegetarian / wegetarianów[1] celownik wegetarianinowi wegetarianom biernik wegetarianina wegetarian / wegetarianów narzędnik wegetarianinem wegetarianami miejscownik wegetarianinie wegetarianach wołacz wegetarianinie wegetarianie
- przykłady:
- (1.1) Zrób coś bezmięsnego, bo Anka i Tomek są wegetarianami.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) laktoowowegetarianin
- synonimy:
- (1.1) jarosz; przest. wegetarianista
- antonimy:
- (1.1) mięsożerca
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) laktoowowegetarianin, owolaktarianin, weganin
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wegetarianizm m, wegetarianista m
- forma żeńska wegetarianka
- przym. wegetariański
- przysł. wegetariańsko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Vegetarier < ang. vegetarian < ang. vegetal < franc. végétal → roślinny[2] < łac. vegetus[3] < łac. vegere → ruszać się, podniecać się, ożywać, być aktywnym, być żywym < praindoeur. *weǵ- → żywy, obudzony, silny; por. sanskr. वाज /vāja/ → energia
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) vegetarian
- arabski: (1.1) نباتي m
- baskijski: (1.1) barazkijale
- białoruski: (1.1) вегетарыянец m
- bułgarski: (1.1) вегетарианец m
- czeski: (1.1) vegetarián m
- duński: (1.1) vegetar w, vegetarianer w
- esperanto: (1.1) vegetarano
- estoński: (1.1) vegetaarlane, taimetoitlane
- francuski: (1.1) végétarien m
- galicyjski: (1.1) vexetariano
- hindi: (1.1) शाकाहारी
- hiszpański: (1.1) vegetariano m
- islandzki: (1.1) grænmetisæta
- japoński: (1.1) ベジタリアン
- jidysz: (1.1) וועגעטאַריער m (wegetarjer)
- kaszubski: (1.1) bezmiãsnik m, wegetarión m
- koreański: (1.1) 채식주의자 (ch’aesikchuŭija)
- laotański: (1.1) ສາກຜັກ
- litewski: (1.1) vegetaras m
- łotewski: (1.1) veģetārietis m
- macedoński: (1.1) вегетаријанец m
- niderlandzki: (1.1) vegetariër
- niemiecki: (1.1) Vegetarier m
- norweski (bokmål): (1.1) vegetar m, vegetarianer m
- norweski (nynorsk): (1.1) vegetar m, vegetarianar m
- nowogrecki: (1.1) χορτοφάγος m
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) вегетарианец m
- słowacki: (1.1) vegetarián m
- słoweński: (1.1) vegetarijanec m
- szwedzki: (1.1) vegetarian w
- tajski: (1.1) มังสวิรัติ
- ukraiński: (1.1) вегетаріанець m
- węgierski: (1.1) vegetáriánus
- włoski: (1.1) vegetariano m
- źródła:
- ↑
Hasło „wegetarianin” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „wegetarianin” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
- ↑ Roztrząsania, „Poradnik Językowy” nr 4/1919, s. 57.
