mięsożerca
mięsożerca (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌmʲjɛ̃w̃sɔˈʒɛrt͡sa], AS: [mʹi ̯ẽũ̯sožerca], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) ekol. zwierzę lub roślina żywiąca się głównie mięsem
- (1.2) książk. żart. osoba lubiąca i często jedząca mięso
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mięsożerca mięsożercy dopełniacz mięsożercy mięsożerców celownik mięsożercy mięsożercom biernik mięsożercę mięsożerców narzędnik mięsożercą mięsożercami miejscownik mięsożercy mięsożercach wołacz mięsożerco mięsożercy
- przykłady:
- (1.1) Wielu mięsożerców, w tym nasze domowe koty i psy, a także lwy, hieny, tygrysy, lisy i niedźwiedzie, wydają się większe, niż są w rzeczywistości, kiedy najeżą sierść[1].
- (1.2) Statystycznie mięsożercy żyją krócej od wegetarian.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) zoofag, drapieżnik
- antonimy:
- (1.1) roślinożerca, fitofag
- (1.2) wegetarianin, weganin
- hiperonimy:
- (1.1) biofag
- hiponimy:
- (1.1) padlinożerca
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mięsożerność ż
- forma żeńska mięsożerczyni ż
- przym. mięsożerny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) por. padlinożerca • roślinożerca
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) carnivore, zoophagan; (1.2) meatarian, meatatarian
- baskijski: (1.1) haragijale
- czeski: (1.1) masožravec m
- duński: (1.1) carnivor w; (1.2) kødspiser w, kødæder w
- esperanto: (1.1) viandomanĝanto; (1.2) viandomanĝanto
- fiński: (1.1) lihansyöjä
- francuski: (1.1) carnivore m
- hiszpański: (1.1) carnívoro m
- interlingua: (1.1) creophago
- islandzki: (1.1) kjötæta ż
- kurmandżi: (1.1) goştxwer ż/m
- łaciński: (1.1) carnivora ż
- łotewski: (1.1) gaļēdājs m
- macedoński: (1.1) месојадец m
- niemiecki: (1.1) Fleischfresser m
- norweski (bokmål): kjøtteter m
- norweski (nynorsk): kjøtetar m
- nowogrecki: (1.1) σαρκοφάγος m, σαρκοφάγο ζώο n, σαρκοβόρος m
- perski: (1.1) گوشتخوار
- portugalski: (1.1) carnivora ż
- rosyjski: (1.1) плотоя́дное животное/растение m, хи́щник; (1.2) мясое́д m
- szkocki gaelicki: (1.1) feòil-itheadair m
- szwedzki: (1.1) köttätare w
- węgierski: (1.1) húsevő; (1.2) húsevő
- włoski: (1.1) carnivoro m
- źródła:
- ↑ Władysław Kopaliński, Trzeci kot w worku czyli rozmaitość świata, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1982, s. 111