vegetar

vegetar (język duński)

wymowa:

Dania: [vegɘ'tαˀ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) wegetarianin

odmiana:

(1) en vegetar, vegetaren, vegetarer, vegetarerne

przykłady:

(1.1) En ateisme, der accepterer guds eksistens, lyder som noget af en selvmodsigelse. Som en vegetar, der spiser kød. → Ateizm, który akceptuje istnienie boga, brzmi nieco jak wewnętrzna sprzeczność. Jak wegetarianin jedzący mięso.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) vegetarianer

antonimy:

(1.1) omnivor, kødspiser, kødæder

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. vegetarianisme w, vegetarisme

przym. vegetarisk, vegetariansk

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. vegetarian

uwagi:

por. veganer

źródła:

vegetar (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) wegetować

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. vegetation

przym. vegetative

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: