wójt

wójt (język polski)

wymowa:

IPA: [vujt], AS: [vui ̯t]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) adm. urzędnik samorządowy stojący na czele gminy wiejskiej; zob. też wójt w Wikipedii

(1.2) hist. w średniowieczu: urzędnik stojący na czele miasta lokowanego na prawie niemieckim

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wójt	wójtowie
dopełniacz	wójta	wójtów
celownik	wójtowi	wójtom
biernik	wójta	wójtów
narzędnik	wójtem	wójtami
miejscownik	wójcie	wójtach
wołacz	wójcie	wójtowie

przykłady:

(1.1) Jan Kowalski jest wójtem gminy Poronin.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wójt gminy

(1.2) wójt rzeski

synonimy:

(1.1) reg. śl. fojt

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wójtowstwo n

przym. wójtowy

związki frazeologiczne:

do wójta z tym nie pójdziemy

etymologia:

niem. Vogt

uwagi:

(1.1) zobacz też: burmistrz • prezydent miasta

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) vogt
• czeski: (1.1) fojt m, rychtář m, šulc m, šoltys m
• dolnołużycki: (1.1) fojt m
• esperanto: (1.1) vokto
• górnołużycki: (1.2) bohot m
• hiszpański: (1.1) alcalde m de pueblo/aldea
• kaszubski: (1.1) wójt m
• niemiecki: (1.1) Vogt m
• rosyjski: (1.1) войт m; (1.2) фохт m, фогт m
• wilamowski: (1.1) fuyt m, fiüt m

źródła:

wójt (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wójt

odmiana:

przykłady:

(1.1) Gwës bãdze z niegò wójt. → Z niego niewątpliwie będzie wójt.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: