trzyletni
trzyletni (język polski)
edytuj- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik trzyletni trzyletnia trzyletnie trzyletni trzyletnie dopełniacz trzyletniego trzyletniej trzyletniego trzyletnich celownik trzyletniemu trzyletniej trzyletniemu trzyletnim biernik trzyletniego trzyletni trzyletnią trzyletnie trzyletnich trzyletnie narzędnik trzyletnim trzyletnią trzyletnim trzyletnimi miejscownik trzyletnim trzyletniej trzyletnim trzyletnich wołacz trzyletni trzyletnia trzyletnie trzyletni trzyletnie nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Całe szczęście, że Karolcia zdołała w jakiejś chwili, kiedy Adaś gapił się na wiewiórkę, wyjąć mu kredkę z ręki. Po prostu wyjęła i miała zamiar jak najszybciej wyjść z sali, kiedy jakiś malec, no naprawdę taki zupełnie malutki chłopczyk, może trzyletni, zaczął wołać, że chciałby mieć króliczka.[1]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) трохгадовы; (1.2) трохгадовы
- bułgarski: (1.1) тригодишен; (1.2) тригодишен
- czeski: (1.1) tříletý; (1.2) tříletý
- duński: (1.1) treårig; (1.2) treårig
- esperanto: (1.1) trijara; (1.2) trijara
- niemiecki: (1.1) dreijährig; (1.2) dreijährig
- rosyjski: (1.1) трёхлетний; (1.2) трёхлетний
- słowacki: (1.1) trojročný; (1.2) trojročný
- szwedzki: (1.1) treårig; (1.2) treårig
- ukraiński: (1.1) трирі́чний, трилі́тній; (1.2) трирі́чний, трилі́тній
- węgierski: (1.1) hároméves; (1.2) háromévi
- źródła:
- ↑ Maria Krüger, Witaj Karolciu, 1970