truć

truć (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. otruć, zatruć)

(1.1) powodować objawy choroby lub śmierć poprzez działanie trucizny

czasownik przechodni niedokonany (dk. struć, zatruć)

(2.1) dawać niezdrowe jedzenie i wywoływać objawy choroby układu pokarmowego

(2.2) powodować zanieczyszczenie środowiska przyrodniczego

(2.3) pot. powodować niepokój, przygnębienie

(2.4) daw. zużywać, niszczyć

czasownik nieprzechodni niedokonany

(3.1) pogard. mówić rozwlekle, natrętnie prosić

czasownik zwrotny niedokonany truć się (dk. otruć się, zatruć się)

(4.1) zażywać truciznę

czasownik zwrotny niedokonany truć się (dk. struć się, zatruć się)

(5.1) przyjmować niewłaściwy pokarm, szkodząc zdrowiu

(5.2) pot. ulegać złym przemyśleniom

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) niszczyć, uśmiercać, zatruwać

(2.1) zatruwać

(2.2) zanieczyszczać, zatruwać

(2.3) dręczyć, martwić, niepokoić, przygnębiać, trapić, zatruwać

(3.1) gadać, ględzić, nawijać, zrzędzić

(4.1) zatruwać się

(5.2) gnębić się, martwić się, niepokoić się, zadręczać się, zatruwać się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. trujak mzw, truciciel m, trucie n, trucizna ż, trutka ż

przym. trujący

przysł. trująco

czas. otruć, wytruwać

związki frazeologiczne:

(3.1) truć dupę

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) poison; (2.3) poison; (3.1) prattle; (4.1) poison oneself, take poison; (5.2) worry
• białoruski: (1.1) атручваць
• chorwacki: (3.1) tupiti
• duński: (2.1) forgifte
• francuski: (1.1) empoisonner; (3.1) bavarder; (4.1) s'empoisonner
• hiszpański: (1.1) envenenar, intoxicar; (3.1) fastidiar, hacer la puñeta; (4.1) envenenarse, tomar veneno
• kaszubski: (1.1) trëc; (2.1) trëc; (2.2) trëc; (4.1) trëc sã; (5.1) trëc sã; (5.2) jiscëc sã, jadłobic sã, żgrzéc sã
• kataloński: (1.1) enverinar
• kornijski: (1.1) venimya; (2.1) venimya
• niemiecki: (1.1) vergiften; (2.3) besorgt machen; (3.1) quatschen, herumnörgeln, nörgeln; (4.1) sich vergiften; (5.2) sich grämen
• włoski: (1.1) avvelenare; (3.1) rompere le scatole; (4.1) avvelenarsi

źródła: