trucizna
trucizna (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) toksykol. substancja mogąca zakłócić funkcjonowanie organizmu lub spowodować śmierć; zob. też trucizna w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik trucizna trucizny dopełniacz trucizny trucizn celownik truciźnie truciznom biernik truciznę trucizny narzędnik trucizną truciznami miejscownik truciźnie truciznach wołacz trucizno trucizny
- przykłady:
- (1.1) Dali mi jako pokarm truciznę, / a gdy byłem spragniony, poili mnie octem[1].
- (1.1) Dla żartu z butelki z trucizną usunął etykietę z trupią czaszką i skrzyżowanymi piszczelami.
- składnia:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) strychnina, cyjanek
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. trutka ż, truciciel mos/mrz, trucicielka ż, trucie n, zatrucie n, odtrutka ż
- czas. truć ndk., otruć dk., wytruć dk., struć dk., podtruć dk., zatruć dk.
- przym. trujący, otruty, podtruty, struty
- przysł. trująco
- ims. trujący
- związki frazeologiczne:
- pochlebstwo gorsze niż trucizna
- uwagi:
- tłumaczenia:
- alabama: (1.1) aissikánko
- angielski: (1.1) poison
- arabski: (1.1) سم m (samm)
- baskijski: (1.1) pozoi
- białoruski: (1.1) атрута ż, яд m
- chorwacki: (1.1) otrov m
- duński: (1.1) gift w, edder w
- esperanto: (1.1) veneno, tokso
- farerski: (1.1) eitur n
- francuski: (1.1) poison m
- gruziński: (1.1) გესლი (gesli)
- gudźarati: (1.1) ઝેર n (jhēra)
- hiszpański: (1.1) veneno m
- islandzki: (1.1) eitur m, ólyfjan ż
- japoński: (1.1) 毒 (どく, doku)
- jidysz: (1.1) סם m (sam)
- karaimski: (1.1) ув
- kaszubski: (1.1) trëcëzna ż
- kataloński: (1.1) verí m, metzina ż
- kazachski: (1.1) у
- litewski: (1.1) nuodai m lm
- łotewski: (1.1) inde ż
- niemiecki: (1.1) Gift n
- nowogrecki: (1.1) δηλητήριο n, φαρμάκι n
- nowopruski: (1.1) ēnda ż
- rosyjski: (1.1) яд m
- rumuński: (1.1) otravă ż, daw. iad n
- sanskryt: (1.1) विष
- slovio: (1.1) jad (йад)
- słoweński: (1.1) strup m
- staroangielski: (1.1) atr
- szwedzki: (1.1) gift n
- średnioangielski: (1.1) atter, poisoun
- tadżycki: (1.1) заҳр
- turecki: (1.1) zehir
- tuvalu: (1.1) poisini
- ukraiński: (1.1) отрута ż
- walijski: (1.1) gwenwyn
- węgierski: (1.1) méreg
- wilamowski: (1.1) gyjft n, gejft n
- włoski: (1.1) veleno m
- źródła:
- ↑ Księga Psalmów 69,22, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Augustyn Jankowski, Lech Stachowiak).
- ↑ Henryk Gaertner, Gramatyka współczesnego języka polskiego. Część III, 1. Słowotwórstwo, Książnica – Atlas, Warszawa – Lwów 1934, s. 270.