trening

trening (język polski)

trening (1.1)

trening (1.2) strażacki

wymowa:

IPA: [ˈtrɛ̃ɲĩŋk], AS: [trẽńĩŋk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• -nk- 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) sport. proces poddawania organizmu rosnącym obciążeniom fizycznym w celu poprawienia cech motorycznych sportowca; zob. też trening w Wikipedii

(1.2) ćwiczenia z zakresu jakichś kompetencji, umiejętności

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	trening	treningi
dopełniacz	treningu	treningów
celownik	treningowi	treningom
biernik	trening	treningi
narzędnik	treningiem	treningami
miejscownik	treningu	treningach
wołacz	treningu	treningi

przykłady:

(1.1) Optymalny moment na spożycie białka przypada bezpośrednio po treningu.

(1.2) Grupa in statu nascendi jest głównym bohaterem opisywanych w tej książce treningów interpersonalnych.

składnia:

kolokacje:

(1.1) trening autogeniczny • trening autogenny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. treningówka ż, trener m, trenerka ż, trenowanie n, przetrenowanie n, trenażer mrz

czas. trenować, potrenować, przetrenować się

przym. treningowy, trenerski

związki frazeologiczne:

trening czyni mistrza

etymologia:

(1.1-2) ang. training < ang. train → ćwiczyć

uwagi:

zob. też trening w Wikicytatach

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) training
• białoruski: (1.1) трэнінг m, трэніроўка ż
• duński: (1.1) træning w; (1.2) træning w
• esperanto: (1.1) trejniĝo; (1.2) ekzerco, ekzercado
• niemiecki: (1.1) Training n; (1.2) Training n
• norweski (bokmål): (1.1) trening m; (1.2) trening m
• norweski (nynorsk): (1.1) trening ż; (1.2) trening ż
• rosyjski: (1.1) тренировка ż
• szwedzki: (1.1) träning w; (1.2) träning w

źródła: