telefonować (język polski)

edytuj
 
mężczyzna telefonuje (1.1)
wymowa:
IPA[ˌtɛlɛfɔ̃ˈnɔvat͡ɕ], AS[telefõnovać], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) rozmawiać z kimś przez telefon
(1.2) nawiązywać połączenie telefoniczne
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Już wczoraj telefonowałem do różnych firm w sprawie pracy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dzwonić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. telefon m, telefonia ż, telefonowanie n, zatelefonowanie n, telefonista m, telefonistka ż, telefonik mrz
przym. telefoniczny
przysł. telefonicznie
czas. zatelefonować, przetelefonować
związki frazeologiczne:
zob. telefon
etymologia:
pol. telefon
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: