打电话

打电话 (język chiński standardowy)

男人打电话(1.1)

女人打电话(1.2)

zapis:

uproszcz. 打电话, trad. 打電話

wymowa:

pinyin dǎdiànhuà (dao3dian4hua4); zhuyin ㄉㄚˇㄉㄧㄢˋㄏㄨㄚˋ

znaczenia:

czasownik

(1.1) dzwonić (przez telefon), telefonować

(1.2) rozmawiać przez telefon

odmiana:

przykłady:

(1.1) 我不好意思马上打电话给他。(wǒ bùhǎoyìsi mǎshàng dǎdiànhuà gěi tā) → Wstydzę się od razu do niego dzwonić.

(1.2) 我从不在公车上打电话。(wǒ cóngbù zài gōngchē shàng dǎdiànhuà) → Nigdy nie rozmawiam przez telefon w autobusie.

składnia:

(1.1) aby powiedzieć dzwonię do (kogo?), należy w funkcji przyimka użyć 给 (gěi), a po nim umieścić odpowiedni zaimek osobowy lub rzeczownik; natomiast w wyrażeniach dzwonić na/po przyimka nie stosuje się, na przykład:

• 打电话给朋友 → dzwonić do przyjaciela
• 打电话报警 → dzwonić na policję (dosł. telefonując, zgłosić coś policji)

alternatywnie, dzwonię do (kogo?) można powiedzieć rozdzielając czasownik 打 od rzeczownika 电话, i wtrącając tam zaimek osobowy, na przykład:

• 打我电话 → zadzwoń do mnie

kolokacje:

synonimy:

(1.1) 致电

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

złożenia:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

chiń. 打 + 电话 → robić + telefon

uwagi:

• 打电话 odnosi się, sensu stricte, do telefonów stacjonarnych, z kablem; chcąc powiedzieć precyzyjnie, że dzwonimy z komórki, zastosować należałoby 打手机, chociaż złożenie to nie przyjęło się w mowie potocznej i w praktyce spotykane jest bardzo rzadko
• HSK: 1

źródła: