surrealizm
surrealizm (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌsurːɛˈalʲism̥], AS: [su•realʹism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• akc. pob.• gemin.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) liter. szt. kierunek artystyczny w literaturze i sztuce, ukształtowany w latach dwudziestych XX w., w założeniu którego wyrażano swoje wnętrze, podświadomość, wizje, sny, halucynacje itp. w oderwaniu od rzeczywistości; zob. też surrealizm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik surrealizm surrealizmy dopełniacz surrealizmu surrealizmów celownik surrealizmowi surrealizmom biernik surrealizm surrealizmy narzędnik surrealizmem surrealizmami miejscownik surrealizmie[1] surrealizmach wołacz surrealizmie[1] surrealizmy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) nadrealizm
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. surrealista m, surrealistka ż, realność ż
- przym. surrealistyczny
- przysł. surrealistycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. surréalisme
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) surrealism
- arabski: (1.1) سريالية ż
- białoruski: (1.1) сюррэалізм m
- bułgarski: (1.1) сюрреализъм m
- francuski: (1.1) surréalisme m
- hiszpański: (1.1) surrealismo m
- japoński: (1.1) シュルレアリスム
- kataloński: (1.1) surrealisme m
- maltański: (1.1) surrealiżmu m
- niemiecki: (1.1) Surrealismus
- rosyjski: (1.1) сюрреализм m
- słowacki: (1.1) surrealizmus m, nadrealizmus m
- słoweński: (1.1) surrealizem m, nadrealizem m
- tajski: (1.1) ลัทธิเหนือจริง
- ukraiński: (1.1) сюрреалізм m
- węgierski: (1.1) szürrealizmus
- włoski: (1.1) surrealismo m
- źródła: