wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rzad. stary poczciwy człowiek

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) pot. poczciwa starsza kobieta
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Ojciec Jewmenjusz, ten cudny starowinka, przysiadł się do mnie i, wpatrzony we mnie, ze łzami w oczach długo coś szczebiotał, jak dziecko[2].
(2.1) Nie, babcia pozostała w Pyszkowie, bo starowinka niedomagać zaczęła coraz częściej...[3]
składnia:
kolokacje:
(1.1) biedny / kulejący / poczciwy / przygarbiony / szanowny / zabawny starowinka
(2.1) biedna / kulejąca / miła / poczciwa / przygarbiona / zabawna starowinka
synonimy:
(1.1) starowina, starzec
(2.1) babcia, babina, starowina, staruszka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. starowin mrz, starowina mos/ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. starowina + -ka
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „starowinka” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. Anton Czechow, Pani marszałkowa (tłum. Mieczysław Birnbaum, wyd. 1926)
  3. Ferdynand Ossendowski, Trębacz cesarski (wyd. 1931)