rudymentarny
rudymentarny (język polski)
edytuj- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) książk. początkowy, elementarny[1], podstawowy[2], pierwotny[3]
- (1.2) książk. szczątkowy[1], zanikający[2]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik rudymentarny rudymentarna rudymentarne rudymentarni rudymentarne dopełniacz rudymentarnego rudymentarnej rudymentarnego rudymentarnych celownik rudymentarnemu rudymentarnej rudymentarnemu rudymentarnym biernik rudymentarnego rudymentarny rudymentarną rudymentarne rudymentarnych rudymentarne narzędnik rudymentarnym rudymentarną rudymentarnym rudymentarnymi miejscownik rudymentarnym rudymentarnej rudymentarnym rudymentarnych wołacz rudymentarny rudymentarna rudymentarne rudymentarni rudymentarne stopień wyższy bardziej rudymentarny przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bardziej rudymentarny bardziej rudymentarna bardziej rudymentarne bardziej rudymentarni bardziej rudymentarne dopełniacz bardziej rudymentarnego bardziej rudymentarnej bardziej rudymentarnego bardziej rudymentarnych celownik bardziej rudymentarnemu bardziej rudymentarnej bardziej rudymentarnemu bardziej rudymentarnym biernik bardziej rudymentarnego bardziej rudymentarny bardziej rudymentarną bardziej rudymentarne bardziej rudymentarnych bardziej rudymentarne narzędnik bardziej rudymentarnym bardziej rudymentarną bardziej rudymentarnym bardziej rudymentarnymi miejscownik bardziej rudymentarnym bardziej rudymentarnej bardziej rudymentarnym bardziej rudymentarnych wołacz bardziej rudymentarny bardziej rudymentarna bardziej rudymentarne bardziej rudymentarni bardziej rudymentarne stopień najwyższy najbardziej rudymentarny przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbardziej rudymentarny najbardziej rudymentarna najbardziej rudymentarne najbardziej rudymentarni najbardziej rudymentarne dopełniacz najbardziej rudymentarnego najbardziej rudymentarnej najbardziej rudymentarnego najbardziej rudymentarnych celownik najbardziej rudymentarnemu najbardziej rudymentarnej najbardziej rudymentarnemu najbardziej rudymentarnym biernik najbardziej rudymentarnego najbardziej rudymentarny najbardziej rudymentarną najbardziej rudymentarne najbardziej rudymentarnych najbardziej rudymentarne narzędnik najbardziej rudymentarnym najbardziej rudymentarną najbardziej rudymentarnym najbardziej rudymentarnymi miejscownik najbardziej rudymentarnym najbardziej rudymentarnej najbardziej rudymentarnym najbardziej rudymentarnych wołacz najbardziej rudymentarny najbardziej rudymentarna najbardziej rudymentarne najbardziej rudymentarni najbardziej rudymentarne
- przykłady:
- (1.1) Natomiast oczywiście sprawa jest tutaj natury rudymentarnej, dlatego że chodzi o prawo świadka do korzystania z pomocy pełnomocnika, co gwarantuje mu ustawa o sejmowej komisji śledczej[4].
- (1.2) Uprzątanie liści i wywożenie skoszonej trawy zubaża ten rudymentarny ekosystem, przez co konieczne jest podawanie sztucznych nawozów, a nieraz także podlewanie[5].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) początkowy, elementarny, podstawowy, pierwotny, daw. rudymentalny
- (1.2) szczątkowy, zanikający, daw. rudymentalny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rudyment m, rudymentacja ż, rudymentarność ż
- przym. rudymentalny
- przysł. rudymentarnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1-2) łac. rudimentum < łac. rudis[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- duński: (1.1) rudimentær
- hiszpański: (1.1) rudimentario; (1.2) rudimentario, residual, remanente
- ukraiński: (1.1) рудиментарний; (1.2) рудиментарний
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Hasło „rudymentarny” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
- ↑ 2,0 2,1
Hasło „rudymentarny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „rudymentarny” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ January WEINER, Wszechświat, 01/10/2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
