śledczy

śledczy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɕlɛṭʧ̑ɨ], AS: [śleṭčy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs. ​

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany ze śledztwem, dotyczący śledztwa

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) osoba prowadząca śledztwo

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	śledczy		śledcza	śledcze	śledczy	śledcze
dopełniacz	śledczego		śledczej	śledczego	śledczych
celownik	śledczemu		śledczej	śledczemu	śledczym
biernik	śledczego	śledczy	śledczą	śledcze	śledczych	śledcze
narzędnik	śledczym		śledczą	śledczym	śledczymi
miejscownik	śledczym		śledczej	śledczym	śledczych
wołacz	śledczy		śledcza	śledcze	śledczy	śledcze
nie stopniuje się

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	śledczy	śledczy
dopełniacz	śledczego	śledczych
celownik	śledczemu	śledczym
biernik	śledczego	śledczych
narzędnik	śledczym	śledczymi
miejscownik	śledczym	śledczych
wołacz	śledczy	śledczy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) areszt / sędzia / oficer / dziennikarz śledczy • dziennikarstwo / akta śledcze

synonimy:

(2.1) dochodzeniowiec, detektyw, wywiadowca

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) dochodzeniowy

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. śledztwo n, śledzenie n, wyśledzenie n, prześledzenie n, ślad m

czas. śledzić ndk., wyśledzić dk., prześledzić dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) investigative; (2.1) detective, investigator
• białoruski: (1.1) крымінальны
• francuski: (1.1) investigateur; (2.1) investigateur
• hiszpański: (1.1) instructor, investigador; (2.1) investigador m, juez de instrucción m
• nowogrecki: (1.1) ανακριτικός; (2.1) ανακριτής m
• ukraiński: (1.1) слідчий; (2.1) слідчий m

źródła: