świadek
świadek (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba, która widziała coś na własne oczy
- (1.2) przen. podobnie jak świadek (1.1), ale również w odniesieniu do rzeczy
- (1.3) praw. osoba zeznająca podczas procesu sądowego; zob. też świadek w Wikipedii
- (1.4) rel. osoba obecna podczas aktu religijnego (np. chrztu, bierzmowania, małżeństwa) i potwierdzająca jego zaistnienie
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik świadek świadkowie dopełniacz świadka świadków celownik świadkowi świadkom biernik świadka świadków narzędnik świadkiem świadkami miejscownik świadku świadkach wołacz świadku świadkowie - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik świadek świadki dopełniacz świadka świadków celownik świadkowi świadkom biernik świadka świadki narzędnik świadkiem świadkami miejscownik świadku świadkach wołacz świadku świadki
- przykłady:
- (1.1) Wczoraj na ulicy byłem świadkiem, jak matka uderzyła własne dziecko.
- (1.2) Ten kościół był świadkiem wielu historycznych wydarzeń.
- (1.3) Przypominam świadkowi o karze za składanie fałszywych zeznań.
- (1.4) Krzysiek poprosił mnie, żebym był jego świadkiem na ślubie.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) świadek Jehowy[1]
- (1.3) świadek koronny • świadek incognito
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. świadczyć, świadkować
- rzecz. świadectwo n, świadkowa ż, świadkowanie n
- związki frazeologiczne:
- na prawdę świadka nie trzeba
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) dëshmitar m; (1.3) dëshmitar m
- angielski: (1.1) onlooker, spectator, witness, eyewitness; (1.3) witness
- arabski: (1.1) شاهد m (šāhid)
- arumuński: (1.1) martir[2]
- baskijski: (1.1) lekuko; (1.2) lekuko; (1.3) lekuko; (1.4) lekuko
- białoruski: (1.1) сведка m
- bośniacki: (1.1) svjedok; (1.3) svjedok
- bułgarski: (1.1) свидетел m; (1.3) свидетел m; (1.4) (na ślubie) свидетел m
- chorwacki: (1.1) svjedok m; (1.3) svjedok m
- duński: (1.1) vidne n; (1.3) vidne n
- esperanto: (1.1) atestanto
- estoński: (1.1) pealtnägija, tunnistaja; (1.3) tunnistaja
- fiński: (1.1) todistaja; (1.3) todistaja
- francuski: (1.1) spectateur m, témoin m; (1.2) témoin m; (1.3) témoin m; (1.4) témoin m
- hiszpański: (1.1) testigo m; (1.2) testigo m; (1.3) testigo m; (1.4) testigo m
- karaimski: (1.1) шаад
- kaszubski: (1.3) swiôdk m
- macedoński: (1.1) сведок, очевидец; (1.3) сведок
- maltański: (1.1) xhud m
- meglenorumuński: (1.1) martir[2]
- niemiecki: (1.1) Zeuge m; (1.3) Zeuge m
- nowogrecki: (1.1) μάρτυρας m, μάρτυς m; (1.2) μάρτυρας m, μάρτυς m; (1.3) μάρτυρας m, μάρτυς m; (1.4) κουμπάρος m
- nowopruski: (1.1) wīdiks m
- portugalski: (1.1) testemunha ż
- rosyjski: (1.1) свидетель m; (1.3) свидетель m
- rumuński: (1.1) martor; (1.3) martor
- serbski: (1.1) сведок m; (1.3) сведок m
- słoweński: (1.1) priča ż; (1.3) priča ż
- szwabski: (1.1) Zeig m; (1.3) Zeig m
- szwedzki: (1.1) vittne n; (1.2) vittne n; (1.3) vittne n
- ukraiński: (1.1) свідок m; (1.3) свідок m
- wilamowski: (1.1) cȧjgjer m
- źródła: