Wikisłownik

roztwór

roztwór (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA: [ˈrɔstfur], AS: [rostfur], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. jednorodna mieszanina dwóch lub więcej substancji tworząca jedną fazę, występującą w różnych stanach skupienia; zob. też roztwór w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikroztwórroztwory
dopełniaczroztworuroztworów
celownikroztworowiroztworom
biernikroztwórroztwory
narzędnikroztworemroztworami
miejscownikroztworzeroztworach
wołaczroztworzeroztwory
przykłady:
(1.1) Gdy w roztworze krystalicznym zajdą odpowiednie warunki, zaczyna formować się kryształ.
składnia:
kolokacje:
(1.1) roztwór alkoholowy • roztwór wodny • skład roztworu • stężenie roztworu
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. roztwarzanie n, roztworzenie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=roztwór&oldid=8328165”