roh

roh (język czeski)

rohy (1.1)

roh (1.3)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) zool. anat. róg (twardy wyrostek)

(1.2) róg (przedmiot zrobiony z rogu zwierzęcia lub mający kształt rogu)

(1.3) muz. róg (instrument)

(1.4) róg (coś wystającego, ostrego)

(1.5) róg (miejsce styku dwóch ulic)

(1.6) róg, kąt (miejsce styku dwóch ścian wewnątrz budynku)

(1.7) sport. róg, rzut rożny

odmiana:

(1.1-7)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	roh	rohy
dopełniacz	rohu	rohů
celownik	rohu	rohům
biernik	roh	rohy
wołacz	rohu	rohy
miejscownik	rohu	rozích
narzędnik	rohem	rohy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. paroží n, roháč, rohovina, růžek

przym. rohatý, rohovinový, rohovitý, rohový

czas. rohovatět

związki frazeologiczne:

brát roha • číhat za rohem • na každém rohu • roh hojnosti • vidět až za roh • vzít roha

etymologia:

uwagi:

źródła:

roh (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ʀoː] ^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) surowy

(1.2) surowy, nieobrobiony, nieprzetworzony

(1.3) grubiański, nieokrzesany, brutalny

odmiana:

(1.1-3)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der rohe ein roher roher	die rohe eine rohe rohe	das rohe ein rohes rohes	die rohen rohen rohe
Gen.	słaba mieszana mocna	des rohen eines rohen rohen	der rohen einer rohen roher	des rohen eines rohen rohen	der rohen rohen roher
Dat.	słaba mieszana mocna	dem rohen einem rohen rohem	der rohen einer rohen roher	dem rohen einem rohen rohem	den rohen rohen rohen
Akk.	słaba mieszana mocna	den rohen einen rohen rohen	die rohe eine rohe rohe	das rohe ein rohes rohes	die rohen rohen rohe
stopień wyższy (Komparativ) roher- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der rohere ein roherer roherer die rohere eine rohere rohere das rohere ein roheres roheres die roheren roheren rohere Gen. słaba mieszana mocna des roheren eines roheren roheren der roheren einer roheren roherer des roheren eines roheren roheren der roheren roheren roherer Dat. słaba mieszana mocna dem roheren einem roheren roherem der roheren einer roheren roherer dem roheren einem roheren roherem den roheren roheren roheren Akk. słaba mieszana mocna den roheren einen roheren roheren die rohere eine rohere rohere das rohere ein roheres roheres die roheren roheren rohere
stopień najwyższy (Superlativ) rohest- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der roheste ein rohester rohester die roheste eine roheste roheste das roheste ein rohestes rohestes die rohesten rohesten roheste Gen. słaba mieszana mocna des rohesten eines rohesten rohesten der rohesten einer rohesten rohester des rohesten eines rohesten rohesten der rohesten rohesten rohester Dat. słaba mieszana mocna dem rohesten einem rohesten rohestem der rohesten einer rohesten rohester dem rohesten einem rohesten rohestem den rohesten rohesten rohesten Akk. słaba mieszana mocna den rohesten einen rohesten rohesten die roheste eine roheste roheste das roheste ein rohestes rohestes die rohesten rohesten roheste

przykłady:

(1.1) Sushi besteht hauptsächlich aus Reis mit entweder rohem oder auch geräuchertem Fisch. → Sushi składa się głównie z ryżu i surowej lub wędzonej ryby.

składnia:

kolokacje:

(1.2) Rohstoff • roh bearbeitet • roh behauen

(1.3) mit roher Gewalt → siłą, przemocą

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Rohheit ż, Rohling m

związki frazeologiczne:

wie ein rohes Ei behandeln

etymologia:

śwn. rō << swn. rō << pragerm. *hrawaz << praindoeur. *kreu-/praindoeur. *kreu̯ɘ- → krzepnąć (o krwi)

por. ang. raw, niderl. rauw, st.nord. hrár, szw. rå, łac. cruor (zakrzepła krew), gr. κρέας (mięso), pol. krew

uwagi:

źródła:

roh (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) róg (twardy wyrostek)

(1.2) róg (materiał, substancja)

(1.3) róg (instrument)

(1.4) róg (coś wystającego, ostrego)

(1.5) róg, naroże, narożnik

(1.6) róg, kąt

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) baraní, kozí, kravský, volí, volský roh • rovný, krivý roh

(1.2) gombíky z rohu

(1.3) lovecký roh

(1.4) roh stola

(1.5) roh domu • zastať na rohu

(1.6) roh izby

synonimy:

(1.2) rohovina

(1.5) nárožie

(1.6) kút

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rohovina ż

przym. rohový, rohatý

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: