rachunek sumienia (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[raˈxu.nɛk suˈmjɛ.ɲa]
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. połączona z modlitwą analiza osobistej kondycji moralnej praktykowana w katolicyzmie, także jako przygotowanie do spowiedzi; zob. też rachunek sumienia w Wikipedii
(1.2) rel. tekst z pytaniami pomocny w przeprowadzeniu rachunku sumienia (1.1)
(1.3) przen. próba rozliczenia się z błędów[1]
odmiana:
(1.1-3) związek rządu,
przykłady:
(1.1) Spowiadali się więc po bardzo dokładnym rachunku sumienia i codziennie pilnie czuwali nad sobą, zdając sobie sprawę z ludzkiej słabości i ułomności[2].
(1.2) Ojciec Bonifacy rozprowadził tysiące rachunków sumienia w parafiach całej Polski.
(1.3) Za to próbuje usprawiedliwić Jacka Kuronia, interpretując jego powtarzaną w późnym okresie życia mantrędaliśmy d…jako niedokończoną próbę rachunku sumienia, oskarżenie własnej klasy o zawalenie reform czy o zdradę ideałów[3].
składnia:
kolokacje:
(1.1) codzienny / powierzchowny / szczegółowy / szczery / wieczorny / zalecany rachunek sumienia • cel / praktyka / praktykowanie / schemat / wzór dokonać rachunku sumienia • robić / praktykować rachunek sumienia
(1.2) drukowany / przygotowany rachunek sumienia
(1.3) narodowy / polityczny rachunek sumienia • próba rachunku sumienia
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.3) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „rachunek sumienia” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  2. z Internetu
  3. z Internetu