przewiercać (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[pʃɛˈvʲjɛrt͡sat͡ɕ], AS[pševʹi ̯ercać], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.i → j 
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. przewiercić)

(1.1) aspekt niedokonany od: przewiercić
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Od kilku minut przewiercam płyty gipsowo-kartonowe, robiąc miejsca na wkręty.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rozwiertak mrz, przewiercanie n, przewiercenie n, wiertarka ż, wiertło n, wiercenie n, wiertareczka ż
czas. wiercić ndk., przewiercić dk., wywiercić dk., wywiercać ndk., wwiercić się dk., wwiercać się ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: przewiercić
źródła: