wiertło
wiertło (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) techn. narzędzie do wykonywania otworów; zob. też wiertło w Wikipedii
- (1.2) techn. narzędzie do wykonywania odwiertów
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wiertło wiertła dopełniacz wiertła wierteł celownik wiertłu wiertłom biernik wiertło wiertła narzędnik wiertłem wiertłami miejscownik wiertle wiertłach wołacz wiertło wiertła
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wiercenie n, wiertarka ż, wiertnica ż, wiertnictwo n, zdrobn. wiertareczka ż, zgrub. wiertara ż, wiertniczy m, odwiert m, wiertnica ż, wwiercanie n, wwiercenie n, wiertnia ż, rozwiertak m, dowiercanie n, dowiercenie n, nawiercanie n, nawiercenie n, odwiercanie n, odwiercenie n, ponawiercanie n, przewiercanie n, przewiercenie n, wywiercenie n, wywiercanie n, rozwiercanie n, rozwiercenie n
- czas. wiercić ndk., dowiercić dk., dowiercać ndk., nawiercić dk., nawiercać ndk., odwiercić dk., odwiercać ndk., ponawiercać dk., przewiercić dk., przewiercać ndk., wywiercić dk., wywiercać ndk., wwiercić dk., wwiercać ndk., rozwiercić dk., rozwiercać ndk.
- przym. wiertniczy
- przysł. wiertniczo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) drill bit
- baskijski: (1.1) barauts
- czeski: (1.1) vrták m
- duński: (1.1) bor n
- estoński: (1.1) puur, puuritera
- francuski: (1.1) mèche ż, foret m
- hiszpański: (1.1) broca ż
- nowogrecki: (1.1) τρυπάνι n
- rosyjski: (1.1) сверло n
- słowacki: (1.1) vrták m
- ukraiński: (1.1) свердло n
- włoski: (1.1) mecchia ż
- źródła: