propozycja

propozycja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌprɔpɔˈzɨʦ̑ʲja], AS: [propozycʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) coś, co się komuś proponuje

(1.2) w modelu debaty oksfordzkiej: grupa debatancka dążąca do udowodnienia prawdziwości tezy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	propozycja	propozycje
dopełniacz	propozycji	propozycji / przest. propozycyj
celownik	propozycji	propozycjom
biernik	propozycję	propozycje
narzędnik	propozycją	propozycjami
miejscownik	propozycji	propozycjach
wołacz	propozycjo	propozycje

przykłady:

(1.1) Tłumacz otrzymał ciekawą propozycję pracy.

(1.2) W skład drużyny Propozycji wchodzi czterech mówców.

składnia:

kolokacje:

(1.1) atrakcyjna / najlepsza z możliwych / ostateczna propozycja • propozycja matrymonialna / pracy / ugody / współpracy • złożyć / składać propozycję • przyjąć / przyjmować propozycję • odrzucić / odrzucać propozycję

synonimy:

antonimy:

(1.2) opozycja

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) oferta, oświadczyny, zaproszenie

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. proponowanie n, zaproponowanie n

czas. proponować ndk., zaproponować dk.

związki frazeologiczne:

propozycja nie do odrzucenia

etymologia:

franc. proposition

uwagi:

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) aanbod
• angielski: (1.1) offer, proposition
• arabski: (1.1) إقتراح ,عرض
• białoruski: (1.1) прапанова ż
• chorwacki: (1.1) prijedlog m
• czeski: (1.1) propozice ż
• esperanto: (1.1) propono
• francuski: (1.1) proposition ż
• hiszpański: (1.1) propuesta ż, proposición ż
• kataloński: (1.1) suggeriment m
• kazachski: (1.1) ұсыныс
• niemiecki: (1.1) Vorschlag m
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) предложение n
• szwedzki: (1.1) förslag n
• ukraiński: (1.1) пропозиція ż

źródła: