podwyższać (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[pɔdˈvɨʃːat͡ɕ], AS[podvy•šać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.gemin. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. podwyższyć)

(1.1) sprawiać, że coś jest wyższe, zwiększać wysokość
(1.2) osiągać powiększenie w liczbie, osiągać większe nasilenie
(1.3) zwiększyć intensywność czegoś
(1.4) muz. wydawać dźwięk wyższy od poprzedniego
(1.5) przest. nadawać wyższą godność, stopień w hierarchii

czasownik zwrotny niedokonany podwyższać się (dk. podwyższyć się)

(2.1) zwiększyć wysokość siebie samego, stawać się wyższym
(2.2) ulegać zwiększeniu pod względem wartości, liczby, wielkości itp.
(2.3) ulegać zwiększeniu pod względem intensywności
(2.4) muz. ulegać zwiększeniu pod względem wysokości dźwięku
odmiana:
(1.1-5) koniugacja I
(2.1-4) koniugacja I
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
zaniżać
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wysokościowiec mrz, wysokość ż, podwyższenie n, podwyżka ż, podwyższanie n
przym. wysoki
przysł. wysoko
czas. podwyższyć
tem. słow. wysoko-
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: