pięciolecie
pięciolecie (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌpʲjɛ̇̃ɲʨ̑ɔˈlɛʨ̑ɛ], AS: [pʹi ̯ė̃ńćoleće], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pięciolecie pięciolecia dopełniacz pięciolecia pięcioleci celownik pięcioleciu pięcioleciom biernik pięciolecie pięciolecia narzędnik pięcioleciem pięcioleciami miejscownik pięcioleciu pięcioleciach wołacz pięciolecie pięciolecia
- przykłady:
- (1.1) W minionym pięcioleciu byłem tylko raz na wakacjach.
- (1.2) Firma wujka Franka obchodzi właśnie pięciolecie istnienia.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) pięciolatka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pięciolatek m, pięciolatka ż
- przym. pięcioletni
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) five years; (1.2) fifth anniversary
- baskijski: (1.1) bosturteko
- białoruski: (1.1) пяцігоддзе n; (1.2) пяцігоддзе n
- esperanto: (1.1) jarkvino
- hiszpański: (1.1) lustro m, quinquenio
- nowogrecki: (1.1) πενταετία ż
- rosyjski: (1.1) пятилетие n; (1.2) пятилетие n
- słowacki: (1.1) päťročie n
- ukraiński: (1.1) п'ятиріччя n; (1.2) п'ятиріччя n
- źródła: