okrywać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ɔˈkrɨvaʨ̑], AS[okryvać] ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. okryć)

(1.1) kładąc coś na czymś, osłaniać jego powierzchnię
(1.2) znajdować się na powierzchni czego
(1.3) sprawiać, że ktoś staje się przedmiotem określonych postaw

czasownik zwrotny niedokonany okrywać się (dk. okryć się)

(2.1) kłaść coś na siebie lub wokół siebie celem osłony
(2.2) być okrywanym
(2.3) przyczyniać się do oceny siebie przez innych
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Jak prawdziwy krab, bronisz swej wrażliwości i wewnętrznej łagodności skorupą, która cię okrywa[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. okrywa ż, okrywanie n
czas. okryć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. okryć + -ywać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Krystyna Konaszewska-Rymarkiewicz, Interpretacja horoskopu - podstawy, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.