oblat

oblat (język polski)

oblat (1.2)

oblat (2.1)

wymowa:

IPA: [ˈɔblat], AS: [oblat]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) praw. adresat oferty

(1.2) członek katolickiego misyjnego zgromadzenia zakonnego założonego w 1816 r. we Francji, zob. też oblaci w Wikipedii

(1.3) osoba świecka, która stosuje się do zasad zakonnych i ma prawo do noszenia stroju zakonnego

(1.4) hist. w średniowieczu: dziecko przeznaczone przez rodziców do zakonu

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) kulin. cienki, okrągły wafel wytwarzany z wody, mąki pszennej i oleju; zob. też oblaty w Wikipedii

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	oblat	oblaci
dopełniacz	oblata	oblatów
celownik	oblatowi	oblatom
biernik	oblata	oblatów
narzędnik	oblatem	oblatami
miejscownik	oblacie	oblatach
wołacz	oblacie	oblaci

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	oblat	oblaty
dopełniacz	oblatu	oblatów
celownik	oblatowi	oblatom
biernik	oblat	oblaty
narzędnik	oblatem	oblatami
miejscownik	oblacie	oblatach
wołacz	oblacie	oblaty

przykłady:

(1.1) [...] przyjęcie oferty powinno wyrażać stanowczą i bezwarunkową wolę oblata zaakceptowania wszystkich postanowień zawartych w ofercie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) oferent

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. oblatus

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

oblat (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) opłatek

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. oblato

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

oblat (język szwedzki)

oblater (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kośc. opłatek

odmiana:

(1.1) en oblat, oblaten, oblater, oblaterna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: