wafel

wafel (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) spoż. rodzaj ciasta cienko sprasowanego, łamliwego, służącego do przekładania nadzieniem lub jako foremka na lody czy inną masę

(1.2) kulin. kruche ciastko złożone z kilku warstw wafla (1.1), przełożonych określonym nadzieniem

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wafel	wafle
dopełniacz	wafla	wafli
celownik	waflowi	waflom
biernik	wafel	wafle
narzędnik	waflem	waflami
miejscownik	waflu	waflach
wołacz	waflu	wafle

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) wafle karlowarskie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wafelek mrz

przym. waflowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Waffel

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) wafer; (1.2) wafer
• bułgarski: (1.1) вафла ż; (1.2) вафла ż
• ido: (1.1) vaflo
• litewski: (1.1) vaflis m
• niemiecki: (1.1) Waffel ż
• rosyjski: (1.1) вафля ż
• węgierski: (1.1) ostya

źródła:

wafel (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kulin. gofr

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: