nokautować (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. znokautować)

(1.1) sport. uniemożliwiać rywalowi dalszą walkę poprzez zadanie unieszkodliwiającego ciosu
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) W szeregu walk nokautował rywala jednego po drugim.
składnia:
(1.1) nokautować + B.nie nokautować + D.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nokaut mrz, nokautowanie n, znokautowanie n
czas. znokautować dk.
przym. nokautowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. nokaut + -ować
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: