nokautowanie (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) sport. cios powalający przeciwnika i uniemożliwiający dalszy pojedynek
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Kilka razy nokautowanie przeciwnika zapewniło bokserowi szybkie zwycięstwo.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nokaut mrz, znokautowanie n
czas. nokautować ndk., znokautować
przym. nokautowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. nokautować + -anie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: