niewinność
niewinność (język polski)Edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co niewinne, nie ma w sobie winy; brak popełnienia przestępstwa, grzechu, określonego błędu
- (1.2) iron. osoba niewinna, nieśmiała, naiwna lub skromna
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik niewinność dopełniacz niewinności celownik niewinności biernik niewinność narzędnik niewinnością miejscownik niewinności wołacz niewinności
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) niewiniątko
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. niewiniątko n, uniewinnienie n, uniewinnianie n
- czas. uniewinniać ndk., uniewinnić dk.
- przym. niewinny
- przysł. niewinnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) innocence
- arabski: (1.1) طهارة ż
- baskijski: (1.1) errugabetasun
- duński: (1.1) uskyld w
- esperanto: (1.1) senkulpeco, nekulpeco
- francuski: (1.1) innocence ż
- hiszpański: (1.1) inocencia ż
- nowogrecki: (1.1) αθωότητα ż
- szwedzki: (1.1) oskuld w
- ukraiński: (1.1) невинність ż, безвинність ż
- włoski: (1.1) innocenza ż
- źródła: