metaloplastyka

metaloplastyka (język polski)

metaloplastyka (1.2)

wymowa:

IPA: [ˌmɛtalɔˈplastɨka], AS: [metaloplastyka], zjawiska fonetyczne: akc. na 3 syl.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) szt. dziedzina plastyki artystycznej i użytkowej zajmująca się wyrobami z metali; zob. też metaloplastyka w Wikipedii

(1.2) pot. ozdobny przedmiot z metalu

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D., B. lp od: metaloplastyk

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	metaloplastyka	metaloplastyki
dopełniacz	metaloplastyki	metaloplastyk
celownik	metaloplastyce	metaloplastykom
biernik	metaloplastykę	metaloplastyki
narzędnik	metaloplastyką	metaloplastykami
miejscownik	metaloplastyce	metaloplastykach
wołacz	metaloplastyko	metaloplastyki

przykłady:

(1.1) W pojęciu szerokim metaloplastyka obejmuje również kowalstwo artystyczne, złotnictwo oraz wszystkie inne techniki obróbki metali znane od starożytności.

(1.1) Do najwspanialszych dzieł metaloplastyki średniowiecznej zaliczyć można drzwi katedr zdobione scenami z życia Chrystusa czy świętych (katedra w Gnieźnie, katedra w Benewencie, katedra w Monreale i inne).

(1.2) Rzeźbiarz zaprezentował swoje metaloplastyki na wystawach w Rzymie i Mediolanie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) technika

(1.2) artefakt

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. metaloplastyk mos

przym. metaloplastyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. metalo- + plastyka

uwagi:

tłumaczenia:

• słowacki: (1.1) kovoplastika ż

źródła: