konsekwentny (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) przeprowadzający coś wytrwale do końca w myśl przyjętych założeń, rozumujący i działający logicznie, przeprowadzany od początku do końca w myśl przyjętych założeń, oparty na logicznych przesłankach, logiczny, przemyślany[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bezkompromisowy, charakterny, nieprzejednany, niestrudzony, nieubłagany, nieugięty, nieustępliwy, niewzruszony, niezachwiany, niezłomny, niezmordowany, nieznużony, oporny, pryncypialny, stanowczy, systematyczny, twardy, ultymatywny, uparty, wytrwały, zaciekły, zagorzały, zajadły, zakamieniały, zatwardziały, zawzięty, zdeklarowany
antonimy:
(1.1) niekonsekwentny, nieregularny, niesystematyczny, niestały, zmienny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. konsekwencja ż, konsekwentność ż, konsekwencjalizm mrz
przysł. konsekwentnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. consequens
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „konsekwentny” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.