konsekwencjalizm
konsekwencjalizm (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌkɔ̃w̃sɛkfɛ̃nˈt͡sʲjalʲism̥], AS: [kõũ̯sekfẽncʹi ̯alʹism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• wygł.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) filoz. teoria etyczna, zgodnie z którą czyny należy oceniać po ich konsekwencjach; zob. też konsekwencjalizm w Wikipedii[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik konsekwencjalizm dopełniacz konsekwencjalizmu celownik konsekwencjalizmowi biernik konsekwencjalizm narzędnik konsekwencjalizmem miejscownik konsekwencjalizmie[2] wołacz konsekwencjalizmie[2]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. konsekwencja ż
- przym. konsekwentny
- przysł. konsekwentnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) consequentialism
- źródła:
- ↑ Popularna Encyklopedia, Wydawnictwo Olesiejuk, Ozarów Mazowiecki 2010, ISBN 978-83-7708-286-7, s. 352.
- ↑ 2,0 2,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „‑zmie” wymawia się alternatywnie jako „‑zmie” albo „‑źmie”.