ultymatywny
ultymatywny (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik ultymatywny ultymatywna ultymatywne ultymatywni ultymatywne dopełniacz ultymatywnego ultymatywnej ultymatywnego ultymatywnych celownik ultymatywnemu ultymatywnej ultymatywnemu ultymatywnym biernik ultymatywnego ultymatywny ultymatywną ultymatywne ultymatywnych ultymatywne narzędnik ultymatywnym ultymatywną ultymatywnym ultymatywnymi miejscownik ultymatywnym ultymatywnej ultymatywnym ultymatywnych wołacz ultymatywny ultymatywna ultymatywne ultymatywni ultymatywne nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) ултимативен
- rosyjski: (1.1) ультимативный
- źródła:
- ↑
Hasło „ultymatywny” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
