systematyczny (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌsɨstɛ̃maˈtɨʧ̑nɨ], AS[systẽmatyčny], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wykonywany lub zdarzający się regularnie
(1.2) wykonywany starannie
(1.3) wykonany metodycznie, w sposób uporządkowany, według schematu
(1.4) systematycznie wykonujący swoją pracę, systematycznie uczący się, pilny
(1.5) biol. dotyczący systematyki roślin lub zwierząt[1]
odmiana:
(1.1-4)
(1.5)
przykłady:
(1.1) Dzięki tegorocznym systematycznym opadom turyści zachwyceni bujną roślinnością w parku.
(1.2) Systematyczne sprzątanie zaowocowało pustką na placu.
(1.3) Tylko systematyczna nauka przynosi dobre wyniki.
(1.5) W indeksie rośliny ułożone według nazw systematycznych.
składnia:
kolokacje:
(1.5) nazwa systematyczna
synonimy:
(1.1) cykliczny, regularny
(1.2) staranny
(1.3) metodyczny, planowy, zorganizowany
(1.4) pilny
antonimy:
(1.1) przypadkowy, losowy
(1.3) chaotyczny, niesystematyczny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. systematyzacja ż, system m, systematyczność ż, systematyka ż, systematyzowanie n, usystematyzowanie n
przysł. systematycznie
czas. systematyzować, usystematyzować
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1-4) przymiotnik „systematyczny” jest stopniowany także w sposób regularny: st. wyższy systematyczniejszy; st. najwyższy najsystematyczniejszy
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „systematyczny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.