bezkompromisowy
bezkompromisowy (język polski)
edytuj- wymowa:
- , IPA: [ˌbɛskɔ̃mprɔ̃mʲiˈsɔvɨ], AS: [beskõmprõmʹisovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) nieidący na kompromisy, nieuznający kompromisów
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bezkompromisowy bezkompromisowa bezkompromisowe bezkompromisowi bezkompromisowe dopełniacz bezkompromisowego bezkompromisowej bezkompromisowego bezkompromisowych celownik bezkompromisowemu bezkompromisowej bezkompromisowemu bezkompromisowym biernik bezkompromisowego bezkompromisowy bezkompromisową bezkompromisowe bezkompromisowych bezkompromisowe narzędnik bezkompromisowym bezkompromisową bezkompromisowym bezkompromisowymi miejscownik bezkompromisowym bezkompromisowej bezkompromisowym bezkompromisowych wołacz bezkompromisowy bezkompromisowa bezkompromisowe bezkompromisowi bezkompromisowe
- przykłady:
- (1.1) Mój głos był ożywiony, opinie bezkompromisowe, a mózg chłodny jak nigdy[1].
- (1.1) Myśl integrystyczna jest w tym przypadku bezkompromisowa: należy dążyć do maksymalnego zadośćuczynienia[2].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) pryncypialny, zasadniczy, nieustępliwy
- antonimy:
- (1.1) kompromisowy, uległy, ustępliwy, konformistyczny, oportunistyczny
- hiperonimy:
- (1.1) bezwzględny
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bezkompromisowość ż
- przysł. bezkompromisowo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) uncompromising, intransigent
- białoruski: (1.1) бескампрамісны
- czeski: (1.1) nekompromisní
- niemiecki: (1.1) kompromisslos, rücksichtslos
- rosyjski: (1.1) бескомпромиссный
- ukraiński: (1.1) безкомпромісний
- włoski: (1.1) intransigente
- źródła:
- ↑ Ewa Przybylska, Dotyk motyla, 1994, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Tischner Józef, W krainie schorowanej wyobraźni, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.