kompletować

kompletować (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkɔ̃mplɛˈtɔvat͡ɕ], AS: [kõmpletovać], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) uzupełniać zbiór przedmiotów, grupę ludzi itp. w celu uzyskania kompletu

odmiana:

(1.1) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		kompletować
czas teraźniejszy		kompletuję	kompletujesz	kompletuje	kompletujemy	kompletujecie	kompletują
czas przeszły	m	kompletowałem	kompletowałeś	kompletował	kompletowaliśmy	kompletowaliście	kompletowali
	ż	kompletowałam	kompletowałaś	kompletowała	kompletowałyśmy	kompletowałyście	kompletowały
	n	kompletowałom	kompletowałoś	kompletowało
tryb rozkazujący		niech kompletuję	kompletuj	niech kompletuje	kompletujmy	kompletujcie	niech kompletują
pozostałe formy czas przyszły m będę kompletował, będę kompletować będziesz kompletował, będziesz kompletować będzie kompletował, będzie kompletować będziemy kompletowali, będziemy kompletować będziecie kompletowali, będziecie kompletować będą kompletowali, będą kompletować ż będę kompletowała, będę kompletować będziesz kompletowała, będziesz kompletować będzie kompletowała, będzie kompletować będziemy kompletowały, będziemy kompletować będziecie kompletowały, będziecie kompletować będą kompletowały, będą kompletować n będę kompletowało, będę kompletować będziesz kompletowało, będziesz kompletować będzie kompletowało, będzie kompletować czas zaprzeszły m kompletowałem był kompletowałeś był kompletował był kompletowaliśmy byli kompletowaliście byli kompletowali byli ż kompletowałam była kompletowałaś była kompletowała była kompletowałyśmy były kompletowałyście były kompletowały były n kompletowałom było kompletowałoś było kompletowało było forma bezosobowa czasu przeszłego kompletowano tryb przypuszczający m kompletowałbym, byłbym kompletował kompletowałbyś, byłbyś kompletował kompletowałby, byłby kompletował kompletowalibyśmy, bylibyśmy kompletowali kompletowalibyście, bylibyście kompletowali kompletowaliby, byliby kompletowali ż kompletowałabym, byłabym kompletowała kompletowałabyś, byłabyś kompletowała kompletowałaby, byłaby kompletowała kompletowałybyśmy, byłybyśmy kompletowały kompletowałybyście, byłybyście kompletowały kompletowałyby, byłyby kompletowały n kompletowałobym, byłobym kompletowało kompletowałobyś, byłobyś kompletowało kompletowałoby, byłoby kompletowało imiesłów przymiotnikowy czynny m kompletujący, niekompletujący ż kompletująca, niekompletująca kompletujące, niekompletujące n kompletujące, niekompletujące imiesłów przymiotnikowy bierny m kompletowany, niekompletowany kompletowani, niekompletowani ż kompletowana, niekompletowana kompletowane, niekompletowane n kompletowane, niekompletowane imiesłów przysłówkowy współczesny kompletując, nie kompletując rzeczownik odczasownikowy kompletowanie, niekompletowanie

przykłady:

(1.1) Kierownik wyprawy kompletuje skład ekipy na wyjazd.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kompletować zespół / skład / listę uczestników / książki / znaczki pocztowe

synonimy:

antonimy:

(1.1) dekompletować, rozkompletowywać

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. skompletować

rzecz. komplet m, komplecik m, kompletność ż, kompletowanie n, skompletowanie n

przym. kompletny

przysł. kompletnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) камплектаваць
• esperanto: (1.1) kompletigi
• rosyjski: (1.1) комплектовать, комплектировать
• szwedzki: (1.1) komplettera
• ukraiński: (1.1) комплектувати

źródła: